Blog 3 - Nicole (en Hugo)
Rond 1 november kreeg ik met mijn afscheidsfotografie wat persaandacht (leest hier de artikels) die ik deelde op mijn sociale media.
Enkele dagen later kreeg ik een berichtje van iemand uit de entourage van de bekende zangers Nicole en Hugo.
Nicole was overleden en ze zochten een manier om de uitvaart sereen te laten verlopen zonder al de pers die uiteraard aanwezig zou zijn.
Ik zou als enige fotograaf toegelaten worden in de aula en mijn foto's zouden dan verdeeld worden onder de pers om te publiceren.
De uitvaart was in Zemst, wat toch een dik uur rijden was... Ik vertrok dus op tijd en was om 10u45 aanwezig. De dienst was om 14u, maar de eerste fans waren al aanwezig.
De dichte familie en vrienden zaten in aula 1, terwijl er in aula 2, de middenzaal en ook buiten schermen voorzien waren om te volgen.
Om een hele grote toestroom te vermijden werd gevraagd om thuis via verschillende livestreamkanalen te volgen en dat wierp vruchten af want de opkomst werd geschat op slechts 800 personen terwijl er enkele 10.000den de livestream volgden...
De persruimte werd ingericht en fotografen en cameramannen namen hun plaatsen in aan de aparte ingang waar alle bv's zouden aankomen. Zelf liep ik nog wat te verkennen en ging wat technische zaken bespreken met de mannen van de livestream zodat ik tijdens de dienst wist waar ik wel en niet kon gaan staan.
De dienst begon en op hun eigen muziek kwam Hugo de aula binnen.
Ik had een callsheet met de volledige viering opgedeeld per minuut en wist dus wanneer er wat stond te gebeuren.
Halverwege kon ik dus even weglopen toen ik 7 minuten de tijd had.
Snel naar de persruimte, foto's overzetten naar de computer en snel een 3-tal foto's van Hugo delen met de aanwezige pers zodat zij al hun eerste berichten online konden zetten.
Na de dienst (waarin zowel een lach als een traan aan bod kwam) nam Hugo als eerste afscheid en ging de kist groeten.
Toen hij de aula verliet kreeg hij een staande ovatie van de aanwezigen en toen ik hem zag breken in de armen van zijn broer (uit het zicht van de aanwezigen), kreeg ik het zelf ook wel even moeilijk, maar veel tijd was er niet, want de rest van de familie en andere aanwezigen begonnen aan het groeten.
"Zeker al de bv's fotograferen" kreeg ik op voorhand meegedeeld, maar aangezien ik niet zo zeker was van wie nu bv was en wie niet, heb ik toch maar iedereen gefotografeerd ;)
Na de dienst selecteerden we (De broer van Hugo en de persverantwoordelijke en mezelf) een 10-tal foto's die beschikbaar werden gesteld voor de pers.
Ik bewerkte meteen ook de rest van de beelden en ging op zoek naar Hugo, want ondertussen was de koffietafel al voorbij en maakte ik me klaar om te vertrekken.
Toen ik afscheid van Hugo wilde nemen, nam hij mijn arm vast en dankte me héél hartelijk om dit te doen. Ik toonde hem enkele foto's via mijn telefoon en hij vond het merkwaardig hoe je van zoiets droevigs toch mooie beelden kan maken.
Ik vertrok terug voor een rit naar West-Vlaanderen en kreeg zelfs onderweg nog telefoon van Radio 2 over de foto's die ik nam.
Een dag die ik niet snel ga vergeten, zeker als een nummer van Nicole en Hugo passeert op radio of tv...